صفحه ٦٧

مسلمانى و آزادى مطلق؟!

 پرسش:
آيا اشكالى دارد كه مسلمان باشيم و در عين حال آزادى مطلق را به عنوان بزرگترين ارزش انسانى بپذيريم؟
پاسخ: بعضى از افراد، با الهام گرفتن از فرهنگ غرب اصل آزادى را به عنوان بزرگترين ارزش انسانى به طور مطلق مى‌پذيرند. و بالاترين ارزش را براى انسان آزادى مى‌دانند، حتى بعضى از افراد على‌رغم اين كه خود را پايبند به اسلام، سنّت‌ها و دستورات اسلامى مى‌شمارند و ادعاى ديندارى دارند، چنان سرسختانه از اين ارزش غربى حمايت مى‌كنند كه كاسه از آش داغ‌تر شده‌اند.
در برابر اين گروه بايد بگوييم كه اساس اسلام پرستش خداست:
«وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِي كُلِّ أُمَّة رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطّاغُوتَ...»(36)
به سوى هر امتى پيغمبرى فرستاديم تا به آنها ابلاغ كند كه خداى يكتا را بپرستيد و از طاغوت دورى كنيد.
نه تنها اسلام بلكه اساس هر دين آسمانى بندگى خالصانه خداوند است و مگر مى‌توان تصور كرد كه يك صاحب دين و يك مسلمان، يا يهودى و نصرانى غير از اين، تلقى ديگر از دين الهى داشته باشد، (ما معتقديم كه اسلام با ساير اديان توحيدى، در كليّات و اصول اعتقادى يكسان هستند و اگر در اين زمينه اختلافى مشاهده مى‌شود، بر اثر تحريفى است كه در برخى از اديان الهى صورت گرفته است.)
پس بالاترين ارزش در اسلام اين است كه انسان بنده خالص خدا باشد‌؛ حقيقتى كه خداوند در آيات فراوانى از قرآن بيان كرده است از جمله:
«وَ ما أُمِرُوا إِلاّ لِيَعْبُدُوا اللّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ...»(37)
آنها امر نشدند مگر به اين كه خداوند را با اخلاص كامل در دين پرستش كنند.