مرا پیر كرد؛ به سبب وجود این آیه: پس استقامت بورز تو و هر كه با تو توبه كرده‌است، همان‌گونه كه فرمان داده شده‌اى.
امام خمینى(رحمه الله)در سخنان خود، زیاد بر این حدیث تأكید مى‌كردند. به واقع، آنچه انسان را پیر مى‌كند و كمرشكن است «استقامت» است. به همین منظور، خداوند در آیه دیگرى به استقامت ورزندگان بشارت مى‌دهد:
إِنَّ الَّذِینَ قالُوا رَبُّنَا اللّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِكَةُ أَلاّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی كُنْتُمْ تُوعَدُونَ؛(1) آنان كه گفتند: پروردگار ما الله است، سپس استقامت ورزیدند، فرشتگان بر آنان فرود آیند كه نترسید و غمگین نباشید و بشارت ما بر شما به بهشتى كه وعده داده شده‌اید.
بنابراین، صرف ایمان به خدا و پذیرش دین حق و مذهب اهل بیت(علیهم السلام) كافى نیست، بلكه باید در این راه پایدارى كنیم و استقامت به خرج دهیم. باید مراقب باشیم تا لحظه‌اى منحرف نشویم. اگر كسى این‌گونه باشد، خداوند از هیچ خیرى در حق او فروگذار نمى‌كند. چنین كسى مستجاب الدعوه است؛ هر چه از خدا بخواهد به او عطا مى‌كند و او نیز جز آنچه مرضىّ خدا است انجام نمى‌دهد؛ ملایكه هم با او مصافحه مى‌كنند و دست مى‌دهند. البته كسانى كه به درجات بالاتر و كامل‌ترى رسیده باشند ملایكه را مى‌بینند و مصافحه آنها را درك مى‌كنند.(2)
تأثیر مصلحت الهى بر بهره‌مندى مؤمنان از نعمت‌هاى دنیا
باید توجه داشته باشیم كه آنچه براى نمونه از امتیازات شیعیان و مؤمنان واقعى در این روایت نقل شده قاعده كلى و همیشگى نیست، بلكه اقتضائاتى است كه امام صادق(علیه السلام)برخى از آنها را در خصوص آنان ذكر كرده‌اند؛ یعنى چنین كسانى این‌گونه اقتضایى در وجودشان هست كه خداوند مثلا، در گرماى هوا ابرى بفرستد تا بر سرشان سایه بیندازد یا ملایكه با آنها مصافحه كنند. اما باید توجه داشت كه اگر خداوند براى بعضى از بندگان مؤمنش این كارها را نكرده به دلیل مصالحى بالاتر است؛ یعنى این اقتضا براى آنان وجود دارد كه روزهایشان آفتابى باشد و
پندهاى امام صادق(علیه السلام) به ره‌جویان صادق
مرات استقامت در دین‌دارى