صفحه ١٨٣

بنده اى دروغ مى گوید، فرشتگان رحمت به دلیل بوى بد دهان دروغگو به اندازه یک میل(1) از او فاصله مى گیرند».(2)
اعمال زشت، بوى بدى دارند که انسان ها متوجّه آن نمى شوند، امّا فرشتگان آن را استشمام مى کنند. و لذا ملائکه بر هر مؤمنى که صبر و استقامت را پیشه خود سازد (و انسان صادقى باشد) نازل مى شوند(3)؛ امّا از دروغگو فاصله مى گیرند.

راز اهمیّت فراوان صداقت
چرا صداقت و راستى این قدر مهم است که تمام پیامبران درباره آن سفارش شده اند(4)، و چرا دروغ و کذب به قدرى زشت و قبیح است که این قدر مذمّت شده است؟
در پاسخ این سؤال باید گفت که گناهان دو دسته هستند: برخى از گناهان سرچشمه و منشأ و مولّد گناهان دیگرند، و برخى چنین نیستند. از گناهان دسته اوّل مى توان به شرب خمر اشاره کرد که وقتى انسان آلوده آن شود عقلش زایل مى گردد و ممکن است به انواع گناهان، نظیر قتل و غارت دست بزند. و لذا مى توان آن را امّ الفساد(5) نامید. در روایات آمده که دروغ، بدتر از شراب است.
حضرت باقر (علیه السلام) فرمود:
«اِنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ جَعَلَ لِلشَّرِّ اَقْفالا، وَجَعَلَ مَفاتیحَ تِلْکَ الاْقْفالِ الشَّرابَ، وَالْکِذْبُ شَرٌّ مِنَ الشَّرابِ؛ خداى عزّوجل براى کارهاى زشت قفل هایى قرار داده و کلید آن قفل ها شرب خمر است. و دروغ، بدتر از شراب است».(6)