صفحه ١٥

مقدّمه
یکى از برنامه هاى جالب مرجع عالى قدر، حضرت آیت الله العظمى مکارم شیرازى (مدّظلّه) جلسات توسّل شب هاى چهارشنبه(1) در مدرسة الامام امیرالمؤمنین (علیه السلام) بود که در آن، ابتدا دعاى توسّل و روضه یکى از حضرات معصومین علیهم السلام خوانده و به آن معصوم عزیز توسّل جسته مى شد، سپس حضرت استاد به نصیحت شرکت کنندگان، که عمدتآ از اعضاى دفتر معظم له یا مرتبطین با دفتر بودند، مى پرداخت. پس از آن، سفره اطعام، گسترده مى شد و پس از صرف غذا و قرائت دعاى سفره توسّط حضرت آقا، مجلس خاتمه پیدا مى کرد. جالب این که تمام این برنامه ها بیش از یک ساعت وقت نمى گرفت.
حضرت استاد، که به نظم، بسیار مقیّد و در میان حوزویان به رعایت نظم مشهورند، درباره مباحث اخلاقى نیز نظم خاصّى دارند و در هر جلسه درباره موضوعى که با جلسات قبل و بعد ارتباطى ندارد بحث نمى کنند، بلکه مطلب معیّنى را که مورد نیاز جامعه یا حضّار است مورد بحث قرار داده و هفته ها درباره آن سخن مى گویند.
یکى از مباحثى که ایشان همزمان با ایّام سوگوارى ماه محرّم و صفر مطرح فرمودند، بحث «اهداف قیام امام حسین (علیه السلام) » بود که بعدها به همین نام چاپ ومنتشر شد. موضوع دیگرى که هفته ها مورد بحث معظّم له قرار گرفت، حدیث