فراز چهارم: راه رسیدن به سعادت در جهان آخرت
امام کاظم (علیه السلام) در فراز چهارم سخنان ارزشمندش مى فرماید :
«یَا هِشَامُ ثُمَّ وَعَظَ أَهْلَ الْعَقْلِ وَرَغَّبَهُمْ فِی الاْخِرَةِ فَقَالَ: (وَمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الاْخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ)(1)؛ اى هشام! سپس خداوند اهل عقل وتفکّر و اندیشه را موعظه کرد و آن ها را درباره جهان آخرت تشویق نمود، پس فرمود: زندگى دنیا، جز بازى و سرگرمى نیست! و سراى آخرت، براى آن ها که پرهیزگارند، بهتر است. آیا نمى اندیشید؟!».
امام (علیه السلام) در فراز سوم، هشت آیه از قرآن مجید نقل کرد که در آن ها به اسرار آفرینش، دعوت به توحید و فراخواندن به تعقّل و تفکّر و اندیشه اشاره شده بود و معناى آن این بود که توحید، بناى مستحکم و زیبایى است که شالوده وپایه هاى آن، عقل و خرد است. در این فراز نیز رسیدن به سعادت جاودان در جهان آخرت را تنها در سایه تعقّل و تفکّر مى داند.
ترسیمى از دنیا!
آیه شریفه بالا تصویرى از دنیا و آخرت ارائه مى دهد که در آن، برترى آخرت بر دنیا به وضوح دیده مى شود و تقوا، رمز نجات در جهان آخرت شمرده شده است.