معارف بوک

برف و باران و برکات دیگر، نصیب انسان ها مى شود.
جالب این که دانشمندان مى گویند: «با تمام تفاوتى که مناطق مختلف روى زمین از نظر طول شب و روز دارند، اگر مجموع ایّام سال را حساب کنیم تمام مناطق دقیقاً به اندازه هم از نور آفتاب بهره مى گیرند!».(1)

موهبت دوم: آب
دومین موهبتى که در آیه مورد بحث به آن اشاره شده، موهبت آب هاى آسمانى یا همان باران است که از آن به رزق حیات بخش آسمانى تعبیر شده است. بارانى که نه در لطافت طبعش کلامى است و نه در قدرت احیاگرش سخنى، و همه جا نشانه زندگى و طراوت و زیبایى است. چرا چنین نباشد در حالى که بیشترین قسمت بدن انسان و بسیارى از جانداران دیگر و گیاهان را همین آب تشکیل مى دهد. آبى که زمین مرده را زنده مى کند و به آن جانى دوباره مى بخشد و منشأ پیدایش همه موجودات زنده است.(2)

موهبت سوم: هوا
در موهبت سوم، سخن از وزش بادهاست. بادهایى که هواى پراکسیژن زنده را جابه جا مى کند و در اختیار جانداران مى گذارد. هواى آلوده به کربن را به دشت ها و جنگل ها و صحراها فرستاده و پس از تصفیه به شهرها و آبادى ها مى برد. عجیب این که «حیوانات» و «گیاهان»، درست برعکس هم عمل مى کنند. اوّلى اکسیژن را مى گیرد و گاز کربن پس مى دهد و دومى کربن را مى گیرد