فراز چهاردهم: شناخت خردمندانه
امام کاظم (علیه السلام) در فراز چهاردهم روایت هشام مى فرماید:
«یَا هِشَامُ! مَا بَعَثَ اللَّهُ أَنْبِیَاءَهُ وَرُسُلَهُ إِلَى عِبَادِهِ إِلاَّ لِیَعْقِلُوا عَنِ اللَّهِ؛ اى هشام! خداوند تمام انبیا و پیامبرانش را فرستاده تا مردم خدا را با عقل و خردشان بشناسند».
هدف از بعثت انبیاء (علیهم السلام)
از این بخش روایت استفاده مى شود که اساس دعوت انبیا، فعّال کردن عقل انسان ها براى مهم ترین مسئله زندگى، یعنى خداشناسى است؛ لذا پیامبران بر دلیل عقلى تکیه مى کردند و در بسیارى از آیات خداشناسى قرآن مجید نیز بر ادلّه عقلى تکیه شده است.
خداوند در این کتاب آسمانى بى نظیر، گاه دست مردم را گرفته و آن ها را به سیر در آسمان ها و تفکّر درباره کهکشان ها و خورشید و ماه و دیگر اجرام آسمانى تشویق مى کند، و گاه آن ها را به اعماق وجود خودشان برده و با عجایب فراوانى روبرو کرده و از این طریق بر معرفتشان مى افزاید. این دعوت آن قدر فراگیر مى شود که در همه حال حتّى به هنگام استراحت و خوابیدن از آن ها