عنکبوت
عنکبوت از عجایب خلقت است. این حشره شکارهایش را با تارهاى خود صید مى کند و این تارها را به وسیله ذرات مایعى مى تند که در زیر شکمش قرار دارد و آن را با چنگالش بیرون مى کشد. بعضى از دانشمندان معتقدند: «عنکبوت مى تواند با ذرّات موجود در زیر شکمش پانصد متر تار بتند!».(1)
تار عنکبوت بسیار نازک است، شاید پنجاه تار عنکبوت به ضخامت یک تار موى انسان باشد و به دلیل این نازکى، بسیار ضعیف است. اگر تارهاى فراوانى را همچون نخ و ریسمان به هم بتابند بسیار محکم خواهد شد و لذا به وسیله تار عنکبوت، زره ضد گلوله ساخته اند.
امّا از آن جا که در وضع عادى و طبیعى بسیار نازک است، فوق العاده سست وبى اعتبار است و در مقابل حوادث، حتّى مختصرى گرد و غبار، توان مقاومت ندارد.
تکیه گاه، فقط خدا باشد
پیام این آیه شریفه براى انسان ها این است که هیچ تکیه گاهى جز خداوند قادر، شایسته تکیه کردن نیست و هرچه غیر خداست همچون تار عنکبوت، سست و غیر قابل اعتماد است. چه قدرت ها و حکومت هاى بزرگى را دیده ایم که روزى بسیار قوى و نیرومند به نظر مى رسیدند، امّا آن چنان متزلزل شده و از هم پاشیدند که باعث عبرت و مایه تعجّب همگان شدند. کشورهایى را سراغ داریم که ارتش چند میلیونى داشتند، امّا هنگامى که خداوند قصد نابودى آن ها را کرد، کسى را بر آن ها مسلّط نمود که این چند میلیون، تاب مقاومت نداشتند.