«(أَمَّنْ هُوَ قَانِتٌ آنَاءَ اللَّیْلِ سَاجِداً وَقَائِماً یَحْذَرُ الاْخِرَةَ وَیَرْجُوا رَحْمَةَ رَبِّهِ)؛ آیا (چنان کسى باارزش است یا) کسى که در ساعات شب در حال سجده و قیام به عبادت مشغول است و از عذاب آخرت مى ترسد و به رحمت پروردگارش امیدوار است؟!».(1)
کمیل از روحانیّت و معنویت او لذّت برد، بى آن که چیزى بر زبان جارى کند. حضرت به او فرمود: «سروصداى این مرد مایه اعجاب تو نشود، او اهل دوزخ است!». بعد از پایان جنگ جمل، حضرت به همراه کمیل بن زیاد و عدّه اى دیگر، از میان کشته هاى دشمن عبور مى کردند. ایشان، بالاى سر یکى از کشته ها ایستاد و خطاب به کمیل فرمود: «این همان شخصى است که صوت قرآنش در دل شب توجّه تو را به خود جلب کرده بود!» کمیل حضرت را بوسید و استغفار کرد.(2)
3. امام باقر (علیه السلام) فرمود: «إنَّما یُداقُّ اللهُ الْعِبادَ فی الْحِسابِ یَوْمَ الْقِیامَةِ عَلى قَدْرِ ما آتاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ فی الدُّنْیا؛ دقّت خداوند درباره حساب و کتاب بندگان در روز قیامت، به میزان عقل و فکر آن ها در دنیا بستگى دارد».(3)
چه گوهر گران بهایى است عقل، و چقدر در دنیاى امروز کمیاب است.
گاه تصوّر مى شود که سران دنیاى کنونى از عالم ترین و عاقل ترین مردمند، در حالى که متأسفانه چنین نیست، بلکه از جاهل ترین و کم عقل ترین افراد بشرند!
آیا کسانى که زرادخانه هاى خود را به قدرى پر از بمب ها و سلاح هاى ویرانگر کرده اند که به وسیله آن مى توانند هفت بار تمام مردم کره زمین را نابود کنند، عاقلند؟ یا عاقل کسى است که با مذاکره و گفتگو مشکلات و سوءظن ها را برطرف کرده و این بودجه هنگفت را صرف نیازهاى مردمش مى کند؟
آیا کسانى که با تولید و پخش مواد مخدّر در سراسر جهان فقط به فکر