را هُوِىّ مى گویند به این دلیل است که حالت ایستاده به حالت نشسته تبدیل مى شود.
به هر حال، حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) مى فرماید: علّت این که هواى نفس را «هوى» نامیده اند این است که مایه سقوط انسان مى شود. در روایت دیگرى از حضرت على (علیه السلام) مى خوانیم که هواى نفس، انسان را به اسفل السافلین سقوط مى دهد.(1)
یعنى جایى که پایین تر از آن نیست، اگر در آخرت باشد به اعماق جهنّم و اگر در این دنیا باشد به پست ترین مقامات دنیایى و رذایل اخلاقى.
خلاصه این که اگر دوست داریم اعمالمان رشد کند باید قلبمان را فقط متوجّه خدا کرده، عقلمان را امیر و هواى نفس را اسیر کنیم.