صفحه ٢٦٢

اين است كه در بهشت هم با همسرانشان همراه و همسر خواهند بود.
در دسته سوّم از آيات قرآن نيز تعبيراتى آمده حاكى از اين كه همسران اهل بهشت منحصر به اين همسران دنيوى نيستند؛ بلكه، نوع ديگرى از مخلوقات الهى نيز در بهشت هستند كه به «حور عين» مشهورند.
در اين باره نيز به تعداد بيشترى از آيات قرآن برمى خوريم مثل:
1ـ «وَعِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ عِيْنٌ كَاَنَّهُنَّ بَيْضٌ مَكْنُونٌ.»(1)
2ـ «وَعِنْدَهُمْ قاصِراتُ الطَّرْفِ اَتْرابٌ.»(2)
3ـ «وَزَوَّجْناهُمْ بِحُور عين.»(3)
4ـ «فيهِنَّ قاصِراتُ الطَّرْفِ لَمْ يَطْمِثْهُنَّ اِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلا جانٌّ ... كَاَنَّهُنَّ الْياقُوتُ وَالْمَرْجانُ.»(4)
[در آن باغها (بهشت) زنان زيباى با حيايى هستند كه دست هيچ كس قبل از آنان (مؤمنين) به ايشان نرسيده است].
5ـ «فيهِنَّ خَيْراتٌ حِسانٌ... حُوْرٌ مَقْصُوراتٌ فِى الْخِيامِ... لَمْ يَطْمِثْهُنَّ اِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلا جانٌّ.»(5)
[در آن باغها(بهشت) زنان زيبا و داراى حسن و جمال هست ... حوريه هايى كه در سراپرده (خود) مقصور (و از چشم بيگانگان مستورند) ... كه قبل از شوهران بهشتى خود دست هيچ كس از جنّ و انس به آنان نرسيده است].
6ـ «وَحُوْرٌ عِيْنٌ كَاَمْثالِ اللُّؤلُؤ الْمَكْنُونِ.»(6)
[حوريه هايى خوش چشم همانند گوهرهاى محفوظ در صدف].