صفحه ١٤٢

تربيت قرآنى در زمينه قدرت
قرآن كريم درباره قدرت و بالا بردن معارف و شناختهايى كه ما را در دادن جهت صحيح به قدرت كمك مى كند رهنمودهايى دارد كه در اينجا به نمونه هايى اشاره مى كنيم:
در بعضى آيات تأكيد بر اين است كه قدرت در اصل، اختصاص به خداى متعال دارد؛ چنانكه در يك آيه مى فرمايد:
«إِنَّ الْقُوَّةَ لِلّهِ جَميعاً.»(1) [همه قدرت از آن خداوند است].
و در آيه ديگرى همين مفهوم را با تعبير ديگر و با استفاده از واژه عزّت اظهار داشته مى گويد:
«مَنْ كانَ يُريدُ الْعِزَةَ فَلِلّهِ الْعِزَةُ جَميعاً.»(2)
[هر كس عزّت (و قدرت) خواهد پس (بايد بداند كه) محقّقاً هر عزّتى از آن خداست و (بايد از او بخواهد)].
و از آنجا كه مفهوم لغوى عزّت «شكست ناپذيرى» است با واژه قدرت از نظر مفهومى خيلى نزديك خواهد بود و جاه و مقام اجتماعى هم كه عزّت ناميده مى شود، به لحاظ اين است كه پيوسته، با قدرت، ملازمه دارد و تأييد مى كند كه جاه طلبى نيز چهره اى از قدرت طلبى مى باشد و آيات ديگرى نيز اين حقيقت را تأييد مى كنند، يعنى، عزيز را در مورد خداى متعال در جايى به كار برده كه مناسبت با قدرت دارد و نه مفهوم ديگر مانند آيه:
«اِنَّ اللّهَ لَقَوىٌ عَزيزٌ.(3)» و آيه «وَلَئِنَ سَئَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّماواتِ وَالأَرْضَ لَيَقُولُنَّ خَلَقَهُنَّ الْعَزيزُ الْعَليمُ.»(4)