صفحه ٢٥٦

«حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ اُمَّهاتُكُمْ وَبَناتُكُمْ وَاَخَواتُكُمْ وَعَمّاتُكُمْ وَخالاتُكُمْ وَبَناتُ الاَخِ وَبَناتُ الاُخْتِ وَاُمَّهاتُكُم الْلاتى اَرْضَعْنَكُمْ وَاَخَواتُكُمْ مِنَ الرَّضاعَةِ وَاُمَّهاتُ نِسائِكُمْ وَرَبائِبُكُمُ الْلاتى فى حُجُورِكُمْ مِنْ نِسائِكُمْ الْلاتى دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَاِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ وَحَلائِلُ اَبْنائِكُم الَّذينَ مَنْ اَصْلابِكُمْ وَاَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ الاُخْتَيْنِ.»(1)
[بر شما حرام گرديده است ازدواج با مادرهاتان، و دخترهاتان، و خواهرهاتان و عمّه هاتان و خاله هاتان و دخترهاى برادر و دخترهاى خواهر و مادرانى (رضاعى) كه شما را شير داده اند و خواهران رضاعى و مادر زنهاتان و دختر زنهاتان كه در كنار شما زندگى مى كنند از آن زنانى كه با ايشان مقاربت كرده ايد و اگر نكرده ايد بر شما باكى نيست (كه با دختران آنها ازدواج كنيد) و همچنين همسر پسرانتان كه از پشت شما و صلب شما هستند (در مقابل پسر خوانده) و نيز بر شما حرام است كه ميان دو خواهر به همسرى جمع كنيد].
و به دنبال آيه فوق در آيه بعد، بعد از تحريم ازدواج با زنان شوهردار مى فرمايد:
«وَاُحِلَّ لَكُمْ ما وَراءَ ذالِكُمْ.»(2)
[و غير از زنانى كه گفتيم ازدواج با بقيه زنها براى شما حلال و بى اشكال است].
اما در آيه ديگرى با تعبير:
«وَلا تَنْكِحُوا الْمُشْرِكاتِ حَتّى يُؤْمِنَّ.»(3)
[و با زنان مشرك ازدواج نكنيد تا آن كه ايمان آورند].
از ازدواج با زنان مشرك، نهى فرموده است، كه مخصّص آيه قبلى به شمار مى رود.
در آيه قبلى بعد از ذكر زنانى كه مى توان با آنها ازدواج كرد رعايت نكات قابل ملاحظه اى را توصيه كرده است: