صفحه ٣٣٥

این آیه که از آیات سجده است به خوبى نشان مى دهد که سجده سبب نزدیکى انسان به خداست.
در حدیث دیگرى امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: «اِنْ خِفْتَ أَمْراً یَکُونُ أَوْ حَاجَةً تُرِیدُهَا فَابْدَأْ بِاللَّهِ وَمَجِّدْهُ وَأَثْنِ عَلَیْهِ کَمَا هُوَ أَهْلُهُ وَصَلِّ عَلَى النَّبِیِّ (صلّی الله علیه وآله) وَسَلْ حَاجَتَکَ وَتَبَاکَ وَلَوْ مِثْلَ رَأْسِ الذُّبَابِ اِنَّ أَبِی (علیه السلام) کَانَ یَقُولُ: اِنَّ أَقْرَبَ مَا یَکُونُ الْعَبْدُ مِنَ الرَّبِّ عَزَّ وَجَلَّ وَهُوَ سَاجِدٌ بَاکٍ؛ اگر از چیزى ترسیدى یا حاجتى دارى که مى خواهى به آن برسى نخست به نام خدا آغاز کن و او را تمجید نما و بر او ثنا بفرست آن گونه که شایسته مقام اوست و سپس بر پیغمبر (و آلش) درود فرست و حاجت خود را بخواه و گریه کن هرچند به مقدار کمى باشد. پدرم (امام باقر (علیه السلام)) مى فرمود : نزدیک ترین حال بنده به خداوند متعال این است که در سجده باشد و گریان».(415)

نکته ها
1. شرایط استجابت دعا
ممکن است بعضى خیال کنند اجابت دعا بى قید و شرط است، چون خداوند کریم و رحیم مى باشد، ولى این اشتباه است، خداوند علاوه بر این که کریم و رحیم است، حکیم هم مى باشد، یعنى تا کسى شایسته اجابت دعا نباشد دعایش را مستجاب نمى کند و این شایستگى شرایط فراوانى دارد که در روایات اسلامى به آن اشاره شده است، ازجمله :
1. توجه کامل به خداوند هنگام دعا کردن و به تعبیرى دیگر: تمام قلب و روح انسان متوجه او باشد.
در حدیثى از امام صادق (علیه السلام) مى خوانیم که فرمود: «اِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ لا یَسْتَجِیبُ