صفحه ٢١٧

بخش سوم:

وَاِذَا انْقَضَتْ أَیَّامُ حَیَاتِنَا، وَتَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا، وَاسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُکَ الَّتِی لا بُدَّ مِنْهَا وَمِنْ اِجَابَتِهَا، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ خِتَامَ مَا تُحْصِی عَلَیْنَا کَتَبَةُ أَعْمَالِنَا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لا تُوقِفُنَا بَعْدَهَا عَلَى ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ، وَلا مَعْصِیَةٍ اقْتَرَفْنَاهَا.
ترجمه
3. (خداوندا!) هنگامى که ایّام زندگى ما به پایان رسد و مدت عمر ما سر آید و دعوت تو (از ما) که چاره اى از پذیرش آن نمى باشد فرا رسد، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و پایان آنچه را که فرشتگان اعمال ما آن را مى نویسند، توبه پذیرفته شده اى قرار ده که بعد از آن ما را به خاطر گناهانى که انجام داده ایم و معصیت هایى که مرتکب شده ایم، مؤاخذه نکنى!

شرح و تفسیر
حُسن عاقبت مهم ترین نعمت خدا
امام (علیه السلام) در این بخش از دعا که بخش پایانى آن مى باشد به یکى از مهم ترین مسائل زندگى انسان که حسن عاقبت از طریق توبه مقبول است با عبارتى بسیار دلنشین اشاره کرده، عرضه مى دارد: «(خداوندا!) هنگامى که ایّام زندگى ما به پایان رسد و مدت عمر ما سر آید و دعوت تو (از ما) که چاره اى از پذیرش آن نمى باشد فرا رسد، پس بر محمد و آل محمد درود فرست و پایان آنچه را که فرشتگان اعمال ما آن را مى نویسند، توبه پذیرفته شده اى قرار ده که بعد از آن ما