معارف بوک

بخش اول

1. یَا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ، وَیَا مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاکِرِینَ، وَیَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِیعِینَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَاشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِکْرِکَ عَنْ کُلِّ ذِکْرٍ،وَأَلْسِنَتَنَا بِشُکْرِکَ عَنْ کُلِّ شُکْرٍ، وَجَوَارِحَنَا بِطَاعَتِکَ عَنْ کُلِّ طَاعَةٍ.
ترجمه
1. اى کسى که یاد او مایه شرف یاد کنندگان و شکرش سبب رستگارى و پیروزى شکرگزاران و طاعتش موجب نجات مطیعان است! خداوندا! بر محمد و آلش درود فرست و دل هاى ما را با یاد خود از هر یاد دیگر بازدار و زبان ما را آن چنان به شکرت مشغول دار که به شکر دیگرى نپردازد! (خداوندا!) اعضاى ما را چنان غرق اطاعت از خود کن که به اطاعت دیگرى نپردازیم!

شرح و تفسیر
یاد تو مایه افتخار ماست
امام (علیه السلام) در آغاز این دعا به سه نوع از اعمال انسان اشاره کرده که هر کدام اثر مهمى دارد و هریک از دیگرى برتر است؛ عرضه مى دارد: «اى کسى که یاد او مایه شرف یاد کنندگان است واى کسى که شکرش سبب رستگارى و پیروزى شکرگزاران است واى کسى که طاعتش موجب نجات مطیعان است!»؛ (یَا مَنْ ذِکْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاکِرِینَ، وَیَا مَنْ شُکْرُهُ فَوْزٌ(267) لِلشَّاکِرِینَ، وَیَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِیعِینَ).