دعاى چهاردهم: رفع ظلم ظالمان
وَکَانَ مِن دُعَائِهِ (عَلَیهِ السَّلَامُ)
اِذَا اعْتُدِیَ عَلَیْهِ اوْ رَأى مِنَ الظّالِمینَ ما لا یُحِبُّ
امام (علیه السلام) هنگامى که ستمى به وى مى رسید و یا از ظالمان کار ناپسندى (نسبت به خود یا پیروانش) مى دید این دعا را به درگاه خدا عرضه مى داشت.
دعا در یک نگاه
امام (علیه السلام) در این دعا که براى استمداد از ذات پاک پروردگار دربرابر ظلم ظالمان است ابتدا به این حقیقت اشاره مى کند که خداوند از حال مظلومان باخبر و یارى اش براى آن ها آماده است و درواقع معرفت خود را دراین باره عرضه مى دارد و از لطف او براى دفع ظلم ظالمان مدد مى طلبد.
سپس با ذکر هفت مرتبه صلوات هفت مطلب را از خداوند تقاضا مى کند.
نخست از او تقاضاى رفع ظلم ظالم و گرفتار شده ظالم به خودش مى کند به گونه اى که نتواند به دیگرى ضرر برساند.
دوم از خداوند مى خواهد که او را در برابر آن ظالم یارى فرماید و در ضمن هرگز گرفتار اعمالى مانند او نشود.