معارف بوک

22. به دنبال این محبت هایى که تو به من داشتى (با نهایت تأسف) این همه لطف و عنایت تو مرا از ادامه کارهاى بدى که از من مى دانستى بازنداشت.
23. خداى من! چه کسى نسبت به صلاح کار خود از من نادان تر است و چه کسى از بهره خود در زندگى از من غافل تر است؟ و چه کسى در اصلاح نفس خویش از من دورتر است در حالى که روزى هایى را که به من ارزانى داشته اى در معصیتت که مرا از آن نهى فرموده اى صرف کرده ام. «(خداوندا!) چه کسى از من بیشتر در باطل فرو رفته و گستاخانه تر به کار زشت پرداخته در حالى که در میان دعوت تو (براى اطاعت و بندگى و سرانجام سعادت جاویدان) و دعوت شیطان (به گناه و تیره روزى ابدى) قرار گرفته بودم و دعوت شیطان را پذیرفتم، بى آن که از شناخت او آگاه نباشم و اوصاف و دشمنى او را فراموش کرده باشم.
24. «(این پیروى از دعوت شیطان) در حالى است که من یقین دارم دعوت تو سرانجام مرا به بهشت مى رساند و عاقبت دعوت شیطان، آتش دوزخ است (ولى هواى نفس بر من غالب مى شود و پشت پا به یقین خود مى زنم، دعوت تو را رها کرده به دنبال دعوت شیطان مى روم).

شرح و تفسیر
خداوند ستّار العیوب است و شما هم!
امام (علیه السلام) در این بخش از دعا به مقام ستاریت خداوند اشاره کرده و پوشش عیوب و گناهان خود را که در سایه رحمت الهى و ستّاریت او حاصل شده یادآور مى شود و درواقع خدا را براى این نعمت بزرگ سپاس مى گوید، چراکه آشکار شدن گناهان و عیوب انسان سبب بى آبرویى او مى شود که حالت دردناک و رنج آورى است.