صفحه ١٥١


بخش اول

1. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَصَیِّرْنَا اِلَى مَحْبُوبِکَ مِنَ التَّوْبَةِ، وأَزِلْنَا عَنْ مَکْرُوهِکَ مِنَ الاِْصْرَارِ.

2. اللَّهُمَّ وَمَتَى وَقَفْنَا بَیْنَ نَقْصَیْنِ فِی دِینٍ أَوْ دُنْیَا، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً، وَاجْعَلِ التَّوْبَةَ فِی أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً.

3. وَاِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّیْنِ یُرْضِیکَ أَحَدُهُمَا عَنَّا، وَیُسْخِطُکَ الاْخَرُ عَلَیْنَا، فَمِلْ بِنَا اِلَى مَا یُرْضِیکَ عَنَّا، وَأَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا یُسْخِطُکَ عَلَیْنَا.

4. وَلا تُخَلِّ فِی ذَلِکَ بَیْنَ نُفُوسِنَا وَاخْتِیَارِهَا، فَاِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ اِلاَّ مَا وَفَّقْتَ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ اِلاَّ مَا رَحِمْتَ.
ترجمه
1. خداوندا! بر محمد و آلش درود فرست و ما را به محبوبت که توبه است بازگردان و از اصرار بر گناه که نزد تو ناپسند است برکنار دار!
2. خداوندا! هنگامى که ما (به ناچار) درمقابل دو نقص و کاستى واقع شویم ـ نقصى در دین یا نقصى در دنیا ـ نقص را در آنى بیفکن که سریع تر فانى مى شود و توبه را در آنى قرار ده که بقاى بیشترى دارد!
3. «(بارالها!) هر گاه ما در میان اراده انجام یکى از دو کارى قرار گرفتیم که یکى از آن دو تو را از ما راضى مى کند و دیگرى موجب خشم تو بر ماست، ما را به آن تصمیمى متمایل کن که موجب رضاى توست و قوت و قدرت ما را نسبت به چیزى که موجب خشم توست سست فرما!
4. خداوندا! هیچ گاه ما را در این امور به اختیار خودمان وامگذار! چراکه نفس