صفحه ٣٥٥


بخش اول

1. یَا مَنْ لا یَخْفَى عَلَیْهِ أَنْبَاءُ الْمُتَظَلِّمِینَ.

2. وَیَا مَنْ لا یَحْتَاجُ فِی قَصَصِهِمْ اِلَى شَهَادَاتِ الشَّاهِدِینَ.

3. وَیَا مَنْ قَرُبَتْ نُصْرَتُهُ مِنَ الْمَظْلُومِینَ.

4. وَیَا مَنْ بَعُدَ عَوْنُهُ عَنِ الظَّالِمِینَ.

5. قَدْ عَلِمْتَ، یَا اِلَهِی، مَا نَالَنِی مِنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ مِمَّا حَظَرْتَ وَانْتَهَکَهُ مِنِّی مِمَّا حَجَزْتَ عَلَیْهِ، بَطَراً فِی نِعْمَتِکَ عِنْدَهُ، وَاغْتِرَاراً بِنَکِیرِکَ عَلَیْهِ.
ترجمه
1. اى کسى که اخبار ستمدیدگان شِکوه کننده بر تو پنهان نیست!
2. اى خدایى که نیازى به گواهى گواهان براى آگاهى از سرنوشت مظلومان ندارى!
3. اى کسى که یارى تو به مظلومان بسیار نزدیک است!
4. و اى کسى که یارى تو از ظالمان دور است!
5. خدایا! تو ظلمى را که از فلان بن فلان به من رسیده مى دانى: کارهایى که او را از آن ها نهى فرموده اى و هتک حرمتى به من کرده که او را از آن بازداشته اى و این به سبب آن است که به خاطر نعمت هایى که به او ارزانى داشته اى، طغیان کرده و از انتقام و مجازات تو غافل و مغرور گشته است.

شرح و تفسیر
تو یار مظلومان و دشمن ظالمانى
در بخش اوّل این دعا امام (علیه السلام) خداوند را با چهار خطاب مخاطب ساخته،