3-4. اى کسى که نعمت هایت را به بهایى نمى فروشى و عطایایت را با منت تیره نمى سازى!
5. اى کسى که تنها با تو مى توان بى نیاز شد و هیچ کس از تو بى نیاز نمى شود!
6. اى کسى که همه بندگان مشتاق تواند و نمى توانند از تو روى بگردانند!
7. اى کسى که تقاضاى بندگان، خزائن و گنج هاى تو را نابود نمى کند!
8. و اى کسى که هیچ وسیله اى حکمت تو را تغییر نمى دهد (و مانع از بخشش و عطایاى تو نمى شود!)؛
9. اى کسى که حوائج نیازمندان از تو قطع نمى شود!
10. و اى کسى که دعاى دعاکنندگان تو را خسته نمى کند!
11. خداوندا! تویى که خود را به بى نیازى از خلق خود ستوده اى و از همه آن ها بى نیازى.
12. تو آن ها را به فقر ونیاز نسبت دادى، و به راستى همگى نیازمند تواند.
13. «(خداوندا! مى دانم) هرکس رفع نیازمندى خود را از تو بخواهد و برطرف کردن فقر را از خویش به وسیله تو انجام دهد حاجت خود را از جایگاه حقیقى اش طلب کرده و مطلوب خود را از طریق صحیح مطالبه نموده است.
14. «(خداوندا!) کسى که براى حاجتش به یکى از مخلوقات تو روى آورد یا او را وسیله موفقیت و پیروزى خود جز تو بداند، به یقین خود را در معرض ناکامى قرار داده و سزاوار محرومیت از احسان تو شده است.
شرح و تفسیر
برآمدن حاجات تنها به دست توست
این دعا همان گونه که از عنوانش پیداست براى تقاضاى حوائج از خداوند متعال ذکر شده است.