بخش سوم:
6. اللَّهُمَّ اِنَّ الشَّیْطَانَ قَدْ شَمِتَ بِنَا اِذْ شَایَعْنَاهُ عَلَى مَعْصِیَتِکَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَلا تُشْمِتْهُ بِنَا بَعْدَ تَرْکِنَا اِیَّاهُ لَکَ، وَرَغْبَتِنَا عَنْهُ اِلَیْکَ.
ترجمه
6. خداوندا! شیطان از این که ما در نافرمانى تو از او پیروى کرده ایم شاد و مسرور شده. حال که چنین است بر محمد و آل محمد درود فرست و شیطان را از اعمال ما شاد و مسرور مکن، بعد از آن که او را به خاطر تو رها ساخته و از سوى او به سوى تو آمده ایم (بنابراین گذشته هاى ما را ببخش تا او شادمان نشود و ما را شماتت نکند)!
شرح و تفسیر
ما را گرفتار سرزنش شیطان مکن
امام (علیه السلام) در این بخش از دعا که بخش پایانى آن است از طریق دیگرى براى جلب رحمت الهى وارد مى شود، همان گونه که در قسمت هاى پیشین این دعا از طرق دیگر ورود فرمود؛ عرضه مى دارد: «خداوندا! شیطان از این که ما در نافرمانى تو از او پیروى کرده ایم شاد و مسرور شده. حال که چنین است بر محمد و آل محمد درود فرست و چون او را رها کرده و به سوى تو آمده ایم و از او روى گردان شده و متوجه تو گشته ایم، وى را از اعمال ما شاد و مسرور مکن (بنابراین گذشته هاى ما را ببخش تا او شادمان نشود و ما را شماتت نکند)!»؛