معارف بوک

دُعَاءً بِظَهْرِ قَلْبٍ سَاهٍ فَاِذَا دَعَوْتَ فَأَقْبِلْ بِقَلْبِکَ ثُمَّ اسْتَیْقِنْ بِالاِْجَابَةِ؛ خداوند متعال دعاى کسانى را که با قلب ناآگاه او را مى خوانند مستجاب نمى کند، بنابراین هنگامى که دعا مى کنید با تمام قلب خود متوجه ذات پاک او باش، سپس یقین داشته باش که دعاى تو مستجاب مى شود».(416)
به تعبیر دیگر: دعا باید با قلب پاک و با حضور کامل انجام شود تا به اجابت رسد، در حدیثى امیرمؤمنان على (علیه السلام) مى فرماید: «الدُّعَاءُ مَفَاتِیحُ النَّجَاحِ وَمَقَالِیدُ الْفَلاحِ وَخَیْرُ الدُّعَاءِ مَا صَدَرَ عَنْ صَدْرٍ نَقِیٍّ وَقَلْبٍ تَقِیٍّ؛ دعا کلید پیروزى و اسباب رستگارى است و بهترین دعا دعایى است که از سینه پاک و قلب باتقوا بیرون آید».(417)
2. امیدوارى کامل به لطف پروردگار
در حدیثى که مرحوم کلینى در کتاب شریف کافى آورده، از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: «اِذَا دَعَوْتَ فَأَقْبِلْ بِقَلْبِکَ وَظُنَّ حَاجَتَکَ بِالْبَاب؛ هنگامى که دعا مى کنى با تمام وجود متوجه باش و گمان کن حاجت تو بر در خانه ات آماده است».(418)
3. دعا کننده هرگز نباید در نرسیدن به مطلوبش عجله کند، هرچند باید امیدوار باشد.
در حدیث دیگرى از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: «اِنَّ الْعَبْدَ اِذَا دَعَا لَمْ یَزَلِ اللَّهُ تَبَارَکَ وَتَعَالَى فِی حَاجَتِهِ مَا لَمْ یَسْتَعْجِلْ؛ هنگامى که بنده اى دعا مى کند، خداوند به حاجت او توجه دارد مادامى که عجله نکند».(419)