صفحه ٢٩٠

[ما آنچه را كه بر روى زمين است زينت آن قرار داديم تا آنان (انسانها را) بيازماييم كه كداميك در عمل (و رفتار خود نيكوترند].
و در بعضى ديگر از آيات بويژه يادآورى مى كند كه گياهان را زينت قرار داده است تا باعث بهجت و شادابى بينندگان شود، و در يك آيه چنين مى فرمايد:
«اَمَّنْ خَلَقَ السَّمواتِ والاَْرضَ وَاَنْزَلَ لَكُمْ مِنَ السَّماءِ ماءً فَاَنْبَتْنا بِهِ حَدائِقَ ذاتَ بَهْجَة.»(1)
[كيست كه آسمان و زمين را بيافريد و آب باران از آسمان فرو فرستاد پس ما بوسيله آن باغهايى شاداب و بهجت آفرين رويانديم].
چيزى كه انسان از ديدن آن خوشحال و شادمان مى شود. در آياتى به سنگها يا فلزات قيمتى و چيزهايى كه از دريا براى زينت استخراج مى شود اشاره شده از جمله در يك مورد مى فرمايد:
«وَهُوَ الَّذى سَخَّرَ الْبَحْرَ لِتَأْكُلُوا مِنْهُ لَحْمَاً طَرِيّاً وَتَسْتَخْرِجُوا مِنْهُ حِلْيَةً تَلْبَسُونَها.»(2)
[و اوست كه دريا را رام كرد تا از آن گوشت تازه و پاكيزه تناول كنيد و اشياى زينتى براى استفاده از آن در آرايش و تجمّل از آن استخراج مى كنيد].
و مشابه همين تعبير نيز «وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَها»(3) در آيه ديگرى آمده است.
در بعضى ديگر از آيات ستارگان را زينت آسمان معرفى مى كند و مى فرمايد:
«لَقَدْ زَيَّنّا السَّماءَ الدُّنْيا بِمَصابيحَ.»(4)
[محققاً آسمان نزديك را با چراغهايى زينت بخشيديم].
ستارگان چراغهايى هستند كه با نور و درخشش آنها آسمان را زينت بخشيده ايم.