صفحه ٢٦٨

خداوند در دو آيه از آيات سوره نحل در مورد لباس و مسكن، نعمتهاى خدا را گوشزده كرده در يكجا مى فرمايد:
«وَاللّهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ بُيُوتِكُمْ سَكَناً وَجَعَلَ لَكُمْ مِنْ جُلُودِ الأَنْعامِ بُيُوتاً تَسْتَخِفُّونَها يَوْمَ ظَعْنِكُم وَيَوْمَ إِقامَتِكُمْ وَمِنْ اَصْوافِها وَاَوْبارِها وَاَشْعارِها اَثاثاً وَمَتاعاً اِلى حِين.»(1)
[خداوند آرامگاهى از خانه هاتان براى شما قرار داد و از پوست چارپايان خانه هايى قرار داد كه براى شما خفيف و سبك وزن و قابل انتقال باشد به هنگامى كه مى خواهيد سفر كنيد و يا اقامت گزينيد و از پشمها و كركها و مويهاى آنها اثاثيه و كالايى فراهم نمود].
خداوند در اين آيه، نخست روى مسكن تكيه كرده است كه خداى متعال خانه هايى براى شما به منظور تأمين نياز شما به مسكن و محلّى براى سكونت و آرامش قرار داده است.
البته، با اين روش قرآن آشنا هستيم كه همه نعمتهاى عالم را منتسب به خداى متعال مى كند و با تعابير مختلف مثل خلق و جعل كه در اين آيه آمده آنها را به خدا نسبت مى دهد تا از اين طريق، ما را و افكار ما را به طرف توحيد افعالى بكشاند.
هر خانه و مسكنى كه انسان داشته باشد، هر چند خودش آن را با زحمت ساخته باشد، از آن جهت كه همه مقدمات و وسايل فراهم آوردن و ساختن و بنا كردن آن و حتى همه قدرت و توان و درك و معرفت و تخصّصى نيز كه خود شخص يا ديگران در ساختن آن به كار گرفته در واقع، همه و همه امورى است كه به خدا منتهى مى شود، خدا خالق آن معرفى مى شود. خواه خانه ها و بناهايى كه در شهرها ساخته مى شود و خواه چادرها و خيمه هايى كه چادرنشينها و ايلها و يا حتى ديگران به هنگام مسافرت از آنها استفاده مى كنند.
آرى از پوست حيوانات چادرها و سرپناههايى درست مى كنند كه چه در حال