صفحه ٣٠٢

مجامع مسلمانها حاضر مى شدند و حتى اگر براى ملاقات با يك نفر مى رفتند، سر و وضع خود را آرايش مى دادند و حتى اگر آينه اى در دسترس نبود در آب صاف، سر و وضع خود را نگاه مى كرد كه آشفته و ژوليده نباشد.
در روايات ديگرى آمده است كه آن حضرت، عطر را زياد دوست مى داشت؛ تا آنجا كه از بعضى روايات استفاده مى شود، يك سوم از مخارج سالانه ايشان براى فراهم كردن عطر هزينه مى شد، اينها همه گوياى آن است كه اسلام به زينت و آراستگى ظاهرى اهتمام مىورزد تا زمينه انس و الفت و معاشرت مؤمنين با هم زياد و اهداف اسلام، به كمك اجتماعات و ارتباطات آنان، پياده شود.
مطلوب بودن زينت را، از برخى آيات ديگر قرآن نيز، مثل: آيات مربوط به طهارت كه اطلاق آنها، هر نوع نظافت و آراستگى و تزيين را شامل مى شود مى توان استفاده كرد.
مثل آيه اى كه در آن مى فرمايد:
« وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ * وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ .»(1)
[و لباست را پاكيزه كن و از هر ناپاكى دورى گزين].
و آيه ديگرى كه در آن مى فرمايد:
«اِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوّابينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ.»(2)
[خداوند توبه كنندگان و پاكيزگان را دوست مى دارد].