معارف بوک

مطلوب و داراى ارزش اخلاقى مثبت است. به اين آيه شريفه قرآن بنگريم كه مى فرمايد:
«يا بَنى آدَمْ خُذُوا زينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِد.»(1)
[اى فرزندان آدم، به هنگام حضور در مساجد (و شركت در اجتماعات مسلمين) زينت خود را برگيريد].
مؤمنين وقتى كه در مجامع اسلامى كه معمولا در مسجد تشكيل مى شود شركت مى كنند مى بايست ظاهر آراسته اى داشته باشند كه ديگران ميل و رغبت مصاحبت و گفتگو با آنها را داشته باشند.
«زينت» كه در اينجا مورد بحث است هم شامل لباس مى شود و هم موى سر و صورت. لباس تميز و سر و روى آراسته هم مشمول زينت است و به همين ملاك در ساير مجالسى هم كه مؤمنين دارند حتّى دو نفر مؤمنى كه با هم مواجه مى شوند مى بايست اين دستور اسلامى را رعايت كنند.
در روايات زيادى آمده است كه پيامبر گرامى(صلى الله عليه وآله وسلم) هنگامى كه در مجامع مسلمانها حضور پيدا مى كردند و يا حتى براى ملاقات يك نفر مى رفتند، سر و وضع خودشان را آرايش مى دادند و حتى اگر آينه اى در دسترس نبود در آب صاف و زلال نگاه مى كردند تا متوجّه وضع سر و صورت خود بشوند و در ملاقات خود سر و صورتشان آشفته و ژوليده نباشد.
احاديث فراوانى داريم حاكى از آن كه پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله وسلم) علاقه فراوانى به عطر و بوى خوش داشتند و در بعضى از آنها آمده است كه يك سوم از مخارج سالانه آن حضرت براى تهيه عطر هزينه مى شد و اين به خاطر رعايت همين نكته بود كه لازم است مؤمن وضع خود را به شكلى سامان دهد كه مطلوب باشد و ديگران از معاشرت با او لذّت ببرند و در نتيجه اينگونه معاشرتها اهداف اسلام تأمين شود.
از بعضى ديگر از آيات قرآن نيز كه لفظ طهارت در آنها به كار رفته مثل آيه