معارف بوک

خداوند متعال را در این دو ساعت زیاد بر زبان جارى کنید و به او از شر ابلیس و لشکریانش پناه ببرید و فرزندان کوچک خود را در این دو ساعت در پناه خدا قرار دهید، چرا که این دو ساعت، ساعت هاى غفلت است».(282)
و یکى از فلسفه هاى نماز غفیله همین است که انسان در آن ساعت که ساعت غفلت است به درگاه خدا روى آورد و از وسوسه هاى هواى نفس و شیطان برکنار بماند.
در حدیثى از امام صادق (علیه السلام) چنین نقل شده که فرمود: «لا تَتْرُکُوا رَکْعَتَیِ الْغَفْلَةِ وَهُمَا بَیْنَ الْعِشَاءَیْن؛ دو رکعت نماز غفلت (غفیله) را ترک نکنید و آن در میان مغرب و عشاست».(283)
سید على خان در شرح صحیفه سجادیه خود در این جا روایات متعددى را در ذم بیکارى (کسى که پیوسته بیکار است) ذکر کرده ازجمله حدیثى که مرحوم کلینى در کتاب شریف کافى از امام کاظم (علیه السلام) نقل کرده است که فرمود: «اِنَّ اللَّهَ جَلَّ وَعَزَّ یُبْغِضُ الْعَبْدَ النَّوَّامَ الْفَارِغَ؛ خداوند متعال بنده پرخواب بیکار را مبغوض مى دارد».(284)
ولى ظاهر این است که دعاى امام (علیه السلام) ارتباطى با مسأله فراغت به معناى بیکارى ندارد، بلکه اشاره به ساعات استراحت و ترک کار براى سرگرمى است که جزء ساعات حساس زندگى مى باشد و بسیارى از مشکلات اجتماعى از همین ساعت سرچشمه مى گیرد.
و از آن جا که ساعات غفلت به گونه اى که گفته شد ممکن است آلوده به انواع گناهان شود امام (علیه السلام) در ادامه این سخن عرضه مى دارد: «(خدایا! چنان مقرّر فرما