صفحه ٣٢٦

كنترل غريزه جنسى
غريزه جنسى يكى از غرايز طبيعى انسان است. آيا ارضاى اين غريزه از ديد قرآن و اسلام به هر نحوى آزاد است يا محدوديّت دارد؟ محدوديت هاى اِعمال غريزه جنسى چيست؟ 
(72) يكى از راه هاى لذّت بردن انسان، علاقه به همسر و ارضاى غريزه جنسى است. اصل وجود اين ميل همانند ميل ها و كشش هاى درونى ديگر، امرى فطرى و لازمه ساختمان روح انسان است و خود به خود نه ارزش اخلاقى مثبت دارد و نه منفى؛ بلكه بايد ديد كيفيّت و كميّت ارضاى اين ميل و جهتِ اعمال آن چيست؛ البتّه از نظر فلسفى، هر چيزى كه بهره اى از وجود داشته باشد ( خواه اختيارى يا غيراختيارى) فى نفسه خير است؛ ولى خير فلسفى با اصطلاح خير اخلاقى تفاوت دارد.
از آيات شريفه قرآن استفاده مى شود كه اين دو جنسِ مخالف، براى هم و مكمّل يك ديگر آفريده شده اند و مقتضاى فطرت انسان اين است كه هريك از اين دو، به جنس مخالفِ خود گرايش داشته باشد و او را منشأ آرامش خويش قرار دهد و به گونه اى كامجويى كند كه هم سبب توليد نسل شود و هم مفسده اى بر آن بار نشود.
از ديد اسلام، اِعمال اين غريزه در صورتى ارزش منفى ندارد كه سه نوع محدوديت رعايت شود:
أ. محدوديّت فطرى: از ديد قرآن كريم، گرايش به جنس موافق بر خلاف فطرت و نظام آفرينش است و نوعى انحراف در ميل جنسى به شمار مى رود؛ بنابراين اگر كسانى در مقام ارضاى غريزه جنسى از مسير طبيعى منحرف بشوند و راه ديگرى در پيش بگيرند، ارضاى غريزه جنسى به اين صورت داراى ارزش منفى است و آنان از صراط مستقيم و راه فطرت منحرف شده اند.
در قرآن كريم، دست كم در سه مورد، ضمنِ بيان داستان قوم لوط كه به همجنس بازى معروف هستند، بر زشتى اين عمل و انحراف آن از مسير فطرت تأكيد شده است.
در يكى از اين آيات آمده است: