أَمْوالِهِمْ...؛(57) مردان، سرپرست و نگهبان زنانند، به سبب برترى هايى كه خداوند [از نظر نظام اجتماع ]براى بعضى بر بعضى ديگر قرار داده است و به جهت انفاق هايى كه از اموالشان [به زنان ]مى كنند.
بعيد نيست كه از اين آيه و اين بحث بتوان يك نكته را تعميم داد و نتيجه گرفت كه در جامعه نيز مرد به سببِ برترى در تعقّل و تدبير، براى مديريّت لايق تر است.
5. سرانجام، گام ششم در جهت تحكيم خانواده برداشته مى شود. اگر اختلاف ها و نزاع هاى خانوادگى به حدّى رسيد كه اميد اصلاح و بهبود ازميان برخاست، كسى كه حق دارد درباره انحلال خانواده يا طلاق تصميم بگيرد، مرد است؛ اگرچه زن نيز مى تواند به وسايلى مثل شرطِ ضمنِ عقد و بخشش مهريّه، حقّ طلاق را به دست آورد.
با اقدام هاى پيش گفته، اسلام شرايط لازم را براى تقويت و استحكام بنيان خانواده فراهم مى سازد.
ترويج ازدواج و توسعه آن
سفارش قرآن در باره ازدواج و زن و فرزند چيست؟ آيا تنگدستى مانع ازدواج و عذرى موجّه است و آيا انسان در برابر دختران و پسران بى همسر وظيفه اى ندارد؟
(58)قرآن كريم بر همسر گرفتن و تشكيل خانواده تأكيد دارد. در آيه 74 سوره فرقان، يكى از ويژگى هاى بندگان خاصّ خداى رحمان چنين معرّفى مى شود:
يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنِ...؛ و كسانى كه مى گويند: پروردگارا ! از همسران و فرزندانمان مايه روشنىِ چشم به ما عنايت فرما.
طبق بيان اين آيه شريفه، يكى از ويژگى هاى انسان هاى ممتاز و نمونه اين است كه از خداى متعالى، همسران و فرزندان خوب مى خواهند. به عبارت ديگر، انسان پسنديده حق، كسى است كه گذشته از صفت هاى نيك ديگرى كه دارد،(59) به امر خانواده و زن و فرزند خود، اهتمام مىورزد. در جاى ديگر مى فرمايد: