سوره المؤمنون، آيه 52 - 53
وَ إِنَّ هذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ «52»
و البتّه اين امت شما امت واحدى است، و من پروردگار شما هستم؛ پس، از من پروا كنيد.
فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ بَيْنَهُمْ زُبُراً كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ «53»
امّا مردم كارشان را در ميان خود به پراكندگى كشاندند، هر گروهى به راهى رفتند؛ و هر حزب و دسته اى به آنچه نزدشان بود دل خوش كردند.
نكته ها:
كلمه ى «زبر» جمع «زبره» (بر وزن لقمه) به معناى قسمتى از موى پشت سر حيوان است كه آن را جمع و از بقيه جدا مى كنند؛ سپس اين واژه به هر چيزى كه مجزّاى از ديگرى است گفته شده است. «1»
پيام ها:
1- در جهان بينى دينى و از ديدگاه الهى تمام امّت ها در حقيقت يك امّت هستند، «أُمَّةً واحِدَةً» زيرا:
* اصول دعوت همه ى پيامبران الهى يكى است.
* نيازهاى فطرى و روحى و جسمى مردم يكى است.
* خالق و پروردگار همه يكى است.
2- تقوا و حفظ حريم، شايسته ى مقام ربوبى است. «وَ أَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ»
3- ايجاد تفرقه، بلاى بزرگى است كه سابقه اى طولانى دارد. «فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُمْ» 4- تفرقه اندازى بى تقوايى است. فَاتَّقُونِ فَتَقَطَّعُوا ...
5- اساس تفرقه، خودخواهى انسان هاست. «كُلُّ حِزْبٍ بِما لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ»