پيام ها:
1- اگر شب زنده دار هم هستيد، مغرور نشويد. وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ ...
2- ياد معاد از ويژگى هاى بندگان خاصّ خداست. «رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذابَ جَهَنَّمَ»
3- بندگان خاصّ خداوند، بيش از آنكه طمع بهشت داشته باشند، از آتش دوزخ خوف دارند. يَبِيتُونَ ... يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذابَ جَهَنَّمَ
سوره الفرقان، آيه 67
وَ الَّذِينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا وَ كانَ بَيْنَ ذلِكَ قَواماً «67»
آنان كه هرگاه انفاق كنند، نه از حد گذرند و نه تنگ گيرند و ميان اين دو روش اعتدال دارند.
نكته ها:
كلمه ى «قوام» به معناى حد وسط و كلمه ى «قوام» به معناى وسيله ى قيام است.
امام رضا عليه السلام مقدار هزينه و انفاق معتدل را همان مقدار معروفى دانستند كه در سوره بقره آمده: «عَلَى الْمُوسِعِ قَدَرُهُ وَ عَلَى الْمُقْتِرِ قَدَرُهُ مَتاعاً بِالْمَعْرُوفِ» «1» يعنى توانگر در شأن توانمندى خود و تهيدست در حدّ توان خود مطابق عُرف پسنديده و شأن خود بدهد. «2»
امام صادق عليه السلام فرمود: بخشش در راه باطل، اسراف است (گرچه كم باشد) و بخل در راه حقّ، اقتار است. «3»
در جاى ديگر از قرآن كريم نيز مى خوانيم: «لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلى عُنُقِكَ وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ الْبَسْطِ» «4» نه دستت را به گردنت غل و زنجير كن و بخيل باش و نه كاملًا آن را باز بگذار و ولخرجى و اسراف كن.
امام صادق عليه السلام مقدارى سنگريزه از زمين برداشت و مشت خود را بست و فرمود: اين اقتار (سختگيرى و بخل ورزيدن) است، سپس مشت ديگرى برداشت و دست خود را چنان گشود كه همه ى سنگريزه ها به زمين ريخت، آن گاه فرمود: اين اسراف است.