صفحه ٩٧

حضرت نوح و ياد خدا در هر حال:
* در دعوت به توحيد. «اعْبُدُوا اللَّهَ» «1»
* در ساختن كشتى با الهام خداوند. «اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنا وَ وَحْيِنا» «2»
* در سوار شدن، با حمد الهى. فَإِذَا اسْتَوَيْتَ ... فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ «3»
* در حركت با نام خدا. «بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها» «4»
* در توقّف، با دعا به درگاه او. «رَبِّ أَنْزِلْنِي» «5»
پيام ها:
1- ابتدا خداوند را بر نعمت هاى گذشته شكر كنيم، سپس از او نعمت جديدى بخواهيم. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي- رَبِّ أَنْزِلْنِي»
2- در دعا و مناجات، خداوند را با آن نامى بخوانيم كه با نيازمان تناسب داشته باشد. «أَنْزِلْنِي- خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ»
3- مطالب تاريخى قرآن، آيه ى هدايت و مايه ى رشد است. (نه سرگرمى و خاطره) «لَآياتٍ»
4- سنّت خداوند، بر آزمايش مردم در هر حال است، و ماجراى نوح نيز يكى از نمونه هاى آزمايش الهى است. «لَمُبْتَلِينَ»

سوره المؤمنون، آيه 32- 31

ثُمَّ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ «31» فَأَرْسَلْنا فِيهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ «32»
سپس بعد از قوم نوح، نسل ديگرى پديد آورديم. و در ميان آنان (نيز) پيامبرى از خودشان فرستاديم كه (به آنان گفت:) خدا را بپرستيد. جز او معبودى براى شما نيست، پس آيا پروا نمى كنيد؟