سوره المؤمنون، آيه 59- 57
إِنَّ الَّذِينَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ «57» وَ الَّذِينَ هُمْ بِآياتِ رَبِّهِمْ يُؤْمِنُونَ «58» وَ الَّذِينَ هُمْ بِرَبِّهِمْ لا يُشْرِكُونَ «59»
همانا كسانى كه از خوف پروردگارشان بيمناكند، آنان كه به آيات پروردگارشان ايمان دارند. و به پروردگارشان شرك نمى ورزند،
نكته ها:
«خَشِيتُ» ترسى است كه برخاسته از علم وشناخت باشد و «اشفاق» ترسى است كه با محبّت و احترام آميخته باشد. خشيت، بيشتر جنبه ى قلبى دارد و اشفاق جنبه ى عملى. آيه مى فرمايد: مؤمنان و سبقت گيرندگان در خيرات، كسانى هستند كه در دل آنان ترس آميخته با عظمت خدا جاى كرده است و در عمل، حريم خدا را حفظ مى كنند و حيا دارند.
پيام ها:
1- ترس از روى آگاهى و توجّه به عظمت خداوند، مايه ى رشد است. «مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ مُشْفِقُونَ»
2- ايمان آوردن به هر قانونى كه خداوند مى فرستد و دور شدن از انواع شرك ها، وظيفه ى دائمى ماست. (كلمه ى «يُؤْمِنُونَ» و «لا يُشْرِكُونَ» فعل مضارع و نشانه ى دوام و استمرار است)
سوره المؤمنون، آيه 60
وَ الَّذِينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلى رَبِّهِمْ راجِعُونَ «60»
و كسانى كه (اموال خود را در راه خدا) مى دهند آنچه را دادند، در حالى كه دل هايشان ترسان است از اين كه سرانجام به سوى پروردگارشان باز مى گردند.
نكته ها:
«وجل» به معناى اضطراب و نگرانى است.
تكامل معنوى انسان در چند مرحله صورت مى پذيرد كه در اين آيات مطرح شده است:
مرحله ى اوّل؛ علم و شناختى كه مايه ى خشيت شود. «مِنْ خَشْيَةِ رَبِّهِمْ»