صفحه ٢٢٥

تحسين است، «فَتَبارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِينَ» «1» و هم نظام تشريعى او (نزول قرآن و تدوين احكام دين). «تَبارَكَ الَّذِي نَزَّلَ»
3- قرآن به تدريج نازل شده است. «نَزَّلَ»
4- قرآن، بهترين وسيله ى شناخت حقّ از باطل است. «الْفُرْقانَ»
5- اگر كتب آسمانى ورسالت انبيا نبود، انسان متحيّر وسرگردان بود. «الْفُرْقانَ»
6- عبوديّت و بندگى، زمينه ى دريافت وحى است. «نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى  عَبْدِهِ»
7- رسالت پيامبر اسلام جهانى است. «لِلْعالَمِينَ»
8- وظيفه ى انبيا هشدار و انذار است. «نَذِيراً»

سوره الفرقان، آيه 2

الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ وَ خَلَقَ كُلَّ شَيْ ءٍ فَقَدَّرَهُ تَقْدِيراً «2»
خداوندى كه فرمانروايى آسمان ها و زمين براى اوست، و هيچ فرزندى اختيار نكرده و براى او شريكى در فرمانروايى نيست، و هر چيزى را آفريد و آن گونه كه بايد اندازه گيرى كرد.

نكته ها:
مشركان و يهود و نصارا، هر كدام به نحوى معتقد بودند كه خداوند فرزند، يا شريكى دارد و قرآن كريم بارها اين عقيده ى خرافى را مردود شمرده است، از جمله در همين آيه.
پيام ها:
1- حكومت و حاكميّت هستى، مخصوص خداست. لَهُ مُلْكُ ... (در هستى يك نظام و يك اراده و مديريّت حاكم است)
2- حكومت خداوند نسبت به همه ى هستى يكسان است. «السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
3- خداوند بى نياز است. لَهُ مُلْكُ السَّماواتِ ... لَمْ يَتَّخِذْ (نياز به فرزند براى جبران