صفحه ٢٨٧

در تفسير «مجمع البيان» مى خوانيم: مرور با كرامت، آن است كه هرگاه ناچار شدند نام چيز زشتى را ببرند، با كنايه نام مى برند. چنانكه در روايتى از امام باقر عليه السلام مى خوانيم: آنان هرگاه خواستند نام عورت را ببرند، با كنايه از آن نام مى برند. البتّه اين، يكى از مصاديق رفتار كريمانه است.
امام صادق عليه السلام فرمود: خداوند بر گوش واجب نمود كه از شنيدن هرچه حرام است دورى نمايد، سپس اين آيه را تلاوت فرمودند: «وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِراماً» «1»
پيام ها:
1- نه تنها انجام گناه حرام است، بلكه شركت در جلسه ى گناه و شاهد بودن بر گناه نيز ممنوع است. «لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ»
2- هر نوع آگاهى و اطلاع و حضور در صحنه اى، ارزش نيست. «لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ» (گاهى انزوا و گوشه گيرى از اجتماع، ارزش است)
3- حاضر نشدن در مجلس گناه و بى اعتنايى به گناهكاران، نوعى نهى از منكر است. لا يَشْهَدُونَ ... مَرُّوا كِراماً
4- شركت در مجالس فاسد، حتّى در بندگان واقعى خدا اثر مى كند. «لا يَشْهَدُونَ»
5- هرگونه لغو در كلام، عمل وآرزو ممنوع است. «مَرُّوا بِاللَّغْوِ» (بندگان خدا، هدف معقول و مفيدى دارند و عمر خود را صرف امور بيهوده نمى كنند)
6- در شيوه ى نهى از منكر، همه جا خشونت لازم نيست. لا يَشْهَدُونَ ... مَرُّوا
7- نگذاريم فكر بد در روح ما مستقر شود. «مَرُّوا كِراماً»

سوره الفرقان، آيه 73

وَ الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا بِآياتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْها صُمًّا وَ عُمْياناً «73»
وآنان كسانى هستند كه چون به آيات پروردگارشان تذكّر داده شوند، كر و كور (چشم وگوش بسته) به سجده نمى افتند (بلكه عمل آنان آگاهانه است).