صفحه ٤٦٩

شكستند و آنگاه در آستانه ى در كعبه فرمودند: «ان الله قد حرم مكة» خداوند از روز اوّل تا قيامت مكّه را محترم شمرده است. «1»
پيام ها:
1- پيامبر، تحت فرمان الهى است. «أُمِرْتُ- وَ أُمِرْتُ»
2- مبلّغ بايد صلابت و قاطعيّت خود را به مردم اعلام كند و بگويد: شما ايمان بياوريد يا نياوريد، من راه خود را ادامه خواهم داد. «أُمِرْتُ- وَ أُمِرْتُ»
3- هيچ كس در هيچ شرايطى از عبادت بى نياز نيست، حتّى پيامبر. «أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ»
4- عبادت بايد به امر الهى باشد، نه ساخته وبافته ى انسان. «أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ»
5- كسانى حقّ دارند مردم را به عبادت دعوت كنند كه خود پيشگام باشند. «أُمِرْتُ»
6- بندگى بايد با تسليم قلبى همراه باشد. «أَعْبُدَ- مِنَ الْمُسْلِمِينَ»
7- فلسفه ى بندگى خدا، ربوبيّت ومالكيّت اوست. «أَعْبُدَ رَبَّ- وَ لَهُ كُلُّ شَيْ ءٍ»
8- هم خود را به كمال برسانيد و هم به كاملين ملحق شويد. «أَعْبُدَ- مِنَ الْمُسْلِمِينَ»
9- همه چيز تحت تربيت اوست. «رَبَّ هذِهِ الْبَلْدَةِ»
10- مكّه، احترام و جايگاه خاصّى دارد «حَرَّمَها»

سوره النمل، آيه 92

وَ أَنْ أَتْلُوَا الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدى  فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّما أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِينَ «92»
و (همچنين مأمورم) قرآن (را بر مردم) تلاوت كنم. پس هر كس هدايت را بپذيرد تنها به سود خود پذيرفته وهركس گمراه شود، پس بگو: (من مسئول نيستم، زيرا) من فقط هشداردهنده ام.