معارف بوک

هيچ يك كارايى ندارند. «وَ لا حَياةً وَ لا نُشُوراً»

سوره الفرقان، آيه 4

نكته ها:
كلمه ى «إِفْكٌ» به معناى دروغ و «زور» به معناى سخن باطل و دروغ است. «1» در تمام قرآن، تنها اين جا كلمه ى «ظلم» و «زور» در كنار هم آمده است، زيرا كفّار با تهمت به پيامبر و دروغ خواندن كتاب آسمانى مانع هدايت ديگران مى شدند.
پيام ها:
1- كفّار، كفر خود را با دروغ خواندن كتب آسمانى توجيه مى كنند. «إِنْ هَذا إِلَّا إِفْكٌ افْتَراهُ»
2- تحقير كتاب، «إِنْ هَذا» و تحقير پيامبران، «افْتَراهُ» شيوه ى كفّار است.
3- عظمت قرآن را مخالفان نيز پذيرفته اند. «أَعانَهُ عَلَيْهِ قَوْمٌ»
4- عوام فريبى از طريق تحقير وتهمت و مانع هدايت ديگران شدن، از بدترين گناهان است. «ظُلْماً وَ زُوراً»

سوره الفرقان، آيه 5

وَ قالُوا أَساطِيرُ الْأَوَّلِينَ اكْتَتَبَها فَهِيَ تُمْلى  عَلَيْهِ بُكْرَةً وَ أَصِيلًا «5»
و (كفّار) گفتند: (قرآن) افسانه هاى پيشينيان است كه او براى خود نسخه اى نوشته و هر صبح و شام بر او ديكته مى شود.