صفحه ٣٠٥

نكته ها:
موسى به فرعون گفت: من بايد در خانه ى پدرم بزرگ مى شدم، چرا پدرم را به بردگى كشاندى كه من به اجبار در خانه ى تو بزرگ شوم، آيا اين، نعمت است كه آن را سپاس گزارم و يا اسارت است؟! گرچه در كاخ تو همه ى وسائل رفاه براى من بود، ولى من از اين كه بنى اسرائيل گرفتار بودند، ناراحتم.
از قرآن استفاده مى شود كه فرعون در درون خود، خدا را مى شناخت؛ «قالَ لَقَدْ عَلِمْتَ ما أَنْزَلَ هؤُلاءِ إِلَّا رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» «1» ولى به ظاهر خود را ربّ اعلاى مردم مى دانست، مثل مديرى كه بر افرادى تسلّط دارد، ولى در عين حال خود را تحت امر ديگرى مى داند. «2»
پيام ها:
1- تكبّر، زشتى ها را نزد انسان زيبا جلوه مى دهد. «تِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّها عَلَيَّ»
2- به استكبار و منّت هاى او با صلابت پاسخ دهيد. تِلْكَ نِعْمَةٌ ...
3- گاهى مستكبران به خاطر حفظ تاج و تخت، خود را به نادانى مى زنند. «وَ ما رَبُّ الْعالَمِينَ»
4- سؤال مستكبرين، مغرورانه و همراه با تحقير ديگران است. فرعون گفت: «وَ ما رَبُّ الْعالَمِينَ» و نگفت: «و من رب العالمين» (حرف «ما» در زبان عرب براى جمادات به كار مى رود.)

سوره الشعراء، آيه 24 - 26

قالَ رَبُّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَيْنَهُمَا إِنْ كُنْتُمْ مُوقِنِينَ «24»
 (موسى) گفت: پروردگار آسمان ها وزمين وآنچه ميان آنهاست، اگر باور داريد.
قالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَ لا تَسْتَمِعُونَ «25»
 (فرعون) به اطرافيان خود گفت: آيا نمى شنويد (چه حرف هايى مى زند)؟
قالَ رَبُّكُمْ وَ رَبُّ آبائِكُمُ الْأَوَّلِينَ «26»
 (بار ديگر موسى) گفت: او پروردگار شما و پروردگار نياكان شماست.