سوره الفرقان، آيه 37
وَ قَوْمَ نُوحٍ لَمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ أَغْرَقْناهُمْ وَ جَعَلْناهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً وَ أَعْتَدْنا لِلظَّالِمِينَ عَذاباً أَلِيماً «37»
و قوم نوح كه پيامبران را تكذيب كردند، غرق نموديم و آنان را براى مردم (تاريخ) عبرت قرار داديم و براى ستمكاران عذابى دردناك آماده نموديم.
پيام ها:
1- تكذيب يك پيامبر به منزله ى تكذيب همه ى پيامبران است. «وَ قَوْمَ نُوحٍ لَمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ»
2- تاريخ، درس عبرت است. «جَعَلْناهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً»
3- سرنوشت انسان ها به دست خودشان است. كَذَّبُوا ... أَغْرَقْناهُمْ
4- تكذيب انبيا، ظلم است. «وَ أَعْتَدْنا لِلظَّالِمِينَ»
5- تكذيب انبيا، هم قهر دنيوى دارد، «اغرقنا» هم عذاب اخروى. «عَذاباً أَلِيماً»
سوره الفرقان، آيه 38 - 39
وَ عاداً وَ ثَمُودَ وَ أَصْحابَ الرَّسِّ وَ قُرُوناً بَيْنَ ذلِكَ كَثِيراً «38»
و قوم عاد و ثمود و اصحاب رَسّ و نسل هاى فراوان ميان آنان را (هلاك كرديم).
وَ كُلًّا ضَرَبْنا لَهُ الْأَمْثالَ وَ كُلًّا تَبَّرْنا تَتْبِيراً «39»
و براى هر يك نمونه هايى (براى پند گرفتن) آورديم (و چون عبرت نگرفتند) همه را به سختى نابود كرديم.
نكته ها:
«قرون» جمع «قرن»، در اصل به معناى جمعيّتى است كه در يك زمان با هم زندگى مى كنند و به چهل تا صد سال هم يك قرن گفته اند. «تتبير» از دست دادنِ بزرگى و سرنگون شدن است، به صورتى كه به نابودى و هلاكت كشيده شود. «1»