جزء «20»
سوره النمل، آيه 56
فَما كانَ جَوابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَنْ قالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ «56»
ولى پاسخ قومش جز اين نبود كه گفتند: خاندان لوط را از شهرتان بيرون كنيد، زيرا آنان مردمى هستند كه پاكيزگى مى جويند.
پيام ها:
1- مجرمان، چون منطق ندارند، در برابر انبيا به زور متوسّل مى شوند. «أَخْرِجُوا»
2- در محيط آلوده، پاكدامنى جرم است. أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ ... إِنَّهُمْ أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ
3- نهى از منكر، گاهى تاوان تبعيد شدن دارد. «أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ»
4- در برابر گناه، سكوت ممنوع است، لااقل فضا را بر گناهكار تنگ كنيم. «أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ»
5- آزادى براى گناه، تفكّر قوم لوط است. «أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ»
6- سابقه ى تبعيد مردان خدا، به زمان ابراهيم و لوط باز مى گردد. «أَخْرِجُوا»
7- چون فطرت گناهكار پاك است، لذا خود را مجرم و ديگران را پاك مى بيند. «إِنَّهُمْ أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ»
8- محيط، انسان را به گناه مجبور نمى كند زيرا در زمان شيوع فحشا نيز گروهى پاك زندگى مى كنند. «أُناسٌ يَتَطَهَّرُونَ»
سوره النمل، آيه 57
فَأَنْجَيْناهُ وَ أَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْناها مِنَ الْغابِرِينَ «57»
پس ما لوط و خانواده اش را نجات داديم، جز زنش را كه (به خاطر انحراف) مقدّر كرده بوديم از بازماندگان (و هلاك شدگان در آن شهر) باشد.