سوره الشعراء، آيه 207 - 209
ما أَغْنى عَنْهُمْ ما كانُوا يُمَتَّعُونَ «207»
آنچه برخوردار بودند، در دفع عذاب به كارشان نيايد.
وَ ما أَهْلَكْنا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا لَها مُنْذِرُونَ «208» ذِكْرى وَ ما كُنَّا ظالِمِينَ «209»
وما (مردم) هيچ منطقه اى را هلاك نكرديم، مگر آن كه بيم دهندگانى داشتند. تا مايه ى پند و عبرت باشد، و ما ستمكار نبوديم (كه بدون هشدار مجازات كنيم).
نكته ها:
خداوند، هر فرد و قوم گمراهى را زمانى هلاك مى كند كه از قبل به آنان هشدار داده باشد، وگرنه عقوبت بدون هشدار ظلم است و ظلم در شأن خداوند نيست. قرآن، اين حقيقت را در آيات مختلف بيان كرده است:
* «وَ ما ظَلَمْناهُمْ» «1»* ما به آنان ظلم نكرديم.
* «وَ مَا اللَّهُ يُرِيدُ ظُلْماً» «2»* خداوند اراده ى ظلم نمى كند.
* «فَما كانَ اللَّهُ لِيَظْلِمَهُمْ» «3»* شأن خداوند ظلم كردن نيست.
* «لا يُظْلَمُونَ نَقِيراً» «4»، «لا يُظْلَمُونَ شَيْئاً» «5» كمترين ستمى به آنها نخواهد شد.
* «لا يُظْلَمُونَ فَتِيلًا» «6»* خداوند به اندازه نخ درون هسته خرما وكمتر از آن ظلم نمى كند.
* «لا يَظْلِمُ مِثْقالَ ذَرَّةٍ» «7» خداوند به اندازه ى سنگينى ذرّه اى ستم نمى كند.
پيام ها:
1- در هنگام قهر الهى، همه ى اسباب كاميابى بى فايده است. «ما أَغْنى عَنْهُمْ»
2- رفاه مخالفان دين، شما را غمگين نكند كه روزى آن را خواهيم گرفت. «ما