سوره المؤمنون، آيه 24
فَقالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ قَوْمِهِ ما هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ وَ لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلائِكَةً ما سَمِعْنا بِهذا فِي آبائِنَا الْأَوَّلِينَ «24»
پس اشراف قوم او كه كافر شدند، گفتند: اين نوح جز انسانى همانند شما نيست، او مى خواهد بر شما برترى جويد، اگر خداوند مى خواست (براى ما پيامبرى بفرستد) قطعاً فرشتگانى مى فرستاد. ما اين (دعوت نوح) را در ميان (تاريخ) پدران قبلى خود نشنيده ايم.
پيام ها:
1- اشراف، در خط مقدّم مخالفان انبيا بودند. «ملأ»
2- حُبّ ذات، غريزه اى عميق در انسان هاست. (انسان از اين كه كسى بر او برترى يابد نگران است) «يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ»
3- تهمت برترى جويى، وسيله ى تبليغات كفّار است. «يُرِيدُ أَنْ يَتَفَضَّلَ عَلَيْكُمْ»
4- انسان متكبّر، براى خدا هم تكليف معيّن مى كند. «لَوْ شاءَ اللَّهُ لَأَنْزَلَ مَلائِكَةً»
5- كافران كمال را نقص مى پندارند. ما هذا إِلَّا بَشَرٌ ... لَأَنْزَلَ مَلائِكَةً (انسان بودن انبيا براى راهنمايى بشر كمال است، امّا كفّار مى گفتند: او نبايد بشر باشد)
6- در برابر منطق صحيح، به تاريخ و تقليد نياكان و فرهنگ ملّى خود تكيه نكنيد و مدافع وضع موجود نباشيد. «ما سَمِعْنا بِهذا»
سوره المؤمنون، آيه 26- 25
إِنْ هُوَ إِلَّا رَجُلٌ بِهِ جِنَّةٌ فَتَرَبَّصُوا بِهِ حَتَّى حِينٍ «25» قالَ رَبِّ انْصُرْنِي بِما كَذَّبُونِ «26»
او نيست جز مردى كه در او نوعى جنون است، پس تا مدّتى درباره ى او صبر كنيد. (تا از جنون نجات يابد يا بميرد يا ما تكليف خود را با او روشن كنيم).
نوح گفت: پروردگارا! مرا در برابر تكذيب آنان يارى فرما.