صفحه ١٨٢

پيام ها:
1- خانواده و جامعه، مسئول ازدواج افراد بى همسر است. «وَ أَنْكِحُوا»
2- ازدواج در اسلام، امرى مقدّس و مورد تأكيد است. «وَ أَنْكِحُوا»
3- لازم نيست خواستگارى، از طرف خاصّى باشد، هر يك از طرفين ازدواج مى توانند پيشقدم شوند. «وَ أَنْكِحُوا»
4- تنها سفارش به ترك نگاه حرام، كافى نيست، براى ازدواج جوانان بايد اقدام كرد. «يَغُضُّوا، يَغْضُضْنَ، أَنْكِحُوا»
5- زنان بيوه را همسر دهيد. «وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى » ( «ايامى»، شامل آنان نيز مى شود.)
6- داشتن صلاحيّت، شرط ازدواج است. «وَ الصَّالِحِينَ» (يعنى بايد طرفين صلاحيّت اداره زندگى مشترك را داشته باشند.)
7- اقدام جامعه براى عروس و داماد كردن افراد صالح، تشويقى است كه جوانان لاابالى و هرزه نيز خود را در مدار صالحان قرار دهند. وَ الصَّالِحِينَ ... (بنا بر اين كه مراد از صلاحيّت، صلاحيّت اخلاقى و مكتبى باشد.)
8- در تأمين نيازهاى جنسى، فرقى ميان انسان ها نيست. (زن، مرد، غلام و كنيز) «مِنْكُمْ، عِبادِكُمْ، إِمائِكُمْ»
9- فقر، نبايد مانع اقدام در امر ازدواج شود. إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ ...
10- در صورت فقر، به ازدواج اقدام كنيد و بر خدا توكّل نماييد. «يُغْنِهِمُ اللَّهُ»
11- فقر، براى عروس وداماد عيب نيست. إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ ...
12- خداوند، تأمين زندگى عروس و داماد را وعده داده است و ازدواج، وسيله وسعت و بركت زندگى است. «يُغْنِهِمُ اللَّهُ»
13- تحقّق وعده هاى الهى از سرچشمه ى فضل بى پايان اوست. «فَضْلِهِ- واسِعٌ»
14- رشد و توسعه اى كه خداوند نصيب بندگانش مى فرمايد، بر اساس علم و حكمت اوست. «واسِعٌ عَلِيمٌ»