معارف بوک

(آيه 23)- بعد براى تأكيد ارتباط پيامبر صلّى اللّه عليه و آله با جبرئيل امين مى افزايد: «او (جبرئيل) را در افق روشن ديده است»! (وَ لَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ).
منظور از «افق مبين» همان «افق اعلى» و افق آشكار كننده فرشتگان است كه پيامبر جبرئيل را در آن مشاهده كرد.
 (آيه 24)- سپس مى افزايد: «و او نسبت به آنچه از طريق وحى دريافت داشته بخل ندارد» (وَ ما هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ).
همه را بى كم و كاست در اختيار بندگان خدا مى نهد، او مانند بسيارى از مردم نيست كه وقتى به حقيقت مهمى دست مى يابند اصرار در كتمان آن دارند، و غالبا از بيان آن بخل مى ورزند.
اگر ديگران به خاطر علوم محدودشان چنين صفتى را دارند پيامبر كه سر چشمه علمش اقيانوس بيكران علم خداست از اين گونه صفات مبراست.
 (آيه 25)- و نيز مى افزايد: «و اين (قرآن) گفته شيطان رجيم نيست» (وَ ما هُوَ بِقَوْلِ شَيْطانٍ رَجِيمٍ).
اين آيات قرآنى هرگز مانند سخنان كاهنان كه از طريق ارتباط با شياطين دريافت مى داشتند نمى باشد، و نشانه هاى اين حقيقت در آن ظاهر است، چرا كه سخنان كاهنان آميخته با دروغ و اشتباهات فراوان بود، و بر محور اميال و مطامعشان دور مى زند، و اين هيچ نسبتى با قرآن مجيد ندارد.
 (آيه 26)- اى غافلان به كجا مى رويد؟! در آيات گذشته اين حقيقت روشن شد كه قرآن مجيد كلام خداست، چرا كه محتوايش نشان مى دهد كه گفتار شيطانى نيست بلكه سخن رحمانى است، كه به وسيله پيك وحى خدا با قدرت و امانت كامل بر پيامبرى كه در نهايت اعتدال عقل است نازل شده.
در اينجا مخالفان را به خاطر عدم پيروى از اين كلام بزرگ مورد توبيخ قرار داده با يك استفهام توبيخى مى گويد: «پس به كجا مى رويد»؟ (فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ). چرا راه راست را رها كرده، به بيراهه گام مى نهيد؟
 (آيه 27)- سپس مى افزايد: «اين (قرآن) چيزى جز تذكّرى براى جهانيان