سوره تغابن [64]
اين سوره در «مدينه» نازل شده و 18 آيه است
محتواى سوره:
لحن آيات اخير اين سوره، با سوره هاى مدنى هماهنگ است، ولى صدر آن، با سوره هاى مكّى موافقتر است، اما به هر حال ما مجموع آن را طبق مشهور مدنى، تلقى مى كنيم.
از نظر محتوا، اين سوره را مى توان به چند بخش تقسيم كرد:
1- آغاز سوره كه از توحيد و صفات و افعال خدا بحث مى كند.
2- به دنبال آن، با استفاده از علم خداوند، به مردم هشدار مى دهد كه مراقب اعمال پنهان و آشكار خود باشند و سرنوشت اقوام پيشين را فراموش نكنند.
3- در بخش ديگرى از سوره، سخن از معاد است. و اين كه روز قيامت روز «تغابن» و مغبون شدن گروهى و برنده شدن گروه ديگرى است (نام اين سوره نيز از همين گرفته شده).
4- در بخشى ديگر دستور به اطاعت خدا و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله داده و پايه هاى اصل نبوت را تحكيم مى بخشد.
5- آخرين بخش سوره، مردم را به انفاق در راه خدا تشويق مى كند و از اين كه فريفته اموال و اولاد و همسران شوند بر حذر مى دارد، و سوره را با نام و صفات خدا پايان مى دهد همان گونه كه آغاز كرده بود.