صفحه ٢٦٣

در «غاية المرام» شانزده حديث در اين زمينه از طرق شيعه و اهل سنت نقل كرده است، و تفسير «البرهان» از «محمّد بن عباس» نقل مى كند كه در اين باره سى حديث از طرق عامه و خاصه نقل شده است.
و اين فضيلتى است بزرگ براى پيشواى بزرگ اسلام على عليه السّلام كه صندوقچه اسرار پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و وارث تمام علوم رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله بود، و به همين دليل بعد از او در مشكلاتى كه براى جامعه اسلامى در مسائل علمى پيش مى آمد موافقان و مخالفان به او پناه مى بردند، و حل مشكل را از او مى خواستند كه در كتب تاريخ مشروحا آمده است.
 (آيه 13)- روزى كه آن واقعه بزرگ رخ مى دهد! در ادامه آيات آغاز اين سوره كه ناظر به مسأله رستاخيز و قيامت بود، در اينجا بحثهائى از حوادث اين رستاخيز عظيم را مطرح مى كند، مى فرمايد: «به محض اين كه يكبار در صور دميده شود ...» (فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ).
چنانكه قبلا نيز اشاره كرده ايم از قرآن مجيد استفاده مى شود كه پايان اين جهان و آغاز جهان ديگر، ناگهانى و با صدائى عظيم انجام مى گيرد كه از آن تعبير به «نفخه صور» دميدن در شيپور) شده است.
نفخه صور دو نفخه است: «نفخه مرگ» و «نفخه حيات مجدد» و آنچه در آيه مورد بحث آمده «نفخه اول» يعنى، نفخه پايان دنياست.
 (آيه 14)- سپس مى افزايد: «و (هنگامى كه) زمين و كوهها از جا برداشته شوند، و يكباره در هم كوبيده و متلاشى گردند» (وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً). به گونه اى كه يكباره از هم متلاشى و هموار گردند.
 (آيه 15)- سپس مى افزايد: «در آن روز واقعه عظيم روى مى دهد» و رستاخيز برپا مى شود (فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْواقِعَةُ).
 (آيه 16)- نه تنها زمين و كوهها متلاشى مى شوند، بلكه «آسمانها از هم مى شكافد و سست مى گردد و فرو مى ريزد» (وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ).
كرات عظيم آسمانى از اين حادثه هولناك و وحشتناك بركنار نمى مانند، آنها