صفحه ٤٧٨

كه حوادث وحشتناكش همه را مى پوشاند] به تو رسيده است»؟! (هَلْ أَتاكَ حَدِيثُ الْغاشِيَةِ).
 «غاشيه» از ماده «غشاوة» به معنى پوشاندن است، انتخاب اين نام براى قيامت به خاطر آن است كه حوادث وحشتناك آن ناگهان همه را زير پوشش خود قرار مى دهد.
 (آيه 2)- سپس به بيان چگونگى حال مجرمان پرداخته، مى گويد:
 «چهره هائى در آن روز خاشع و ذلت بارند» (وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خاشِعَةٌ).
ذلت و ترس از عذاب و كيفرهاى عظيم آن روز تمام وجود آنها را فرا گرفته، و از آنجا كه حالات روحى انسان بيش از همه جا در چهره او منعكس مى شود، اشاره به خوف و ذلت و وحشتى مى كند كه سراسر چهره آنها را مى پوشاند.
 (آيه 3)- آنگاه مى افزايد: «آنها كه پيوسته عمل كرده و خسته شده اند» (عامِلَةٌ ناصِبَةٌ).
تلاش و كوشش زيادى در زندگى دنيا به خرج مى دهند، ولى هيچ فايده اى جز خستگى نصيبشان نمى شود، نه عمل مقبولى در درگاه خدا دارند، و نه چيزى از آن همه ثروتهائى كه اندوخته اند مى توانند با خود ببرند، و نه نام نيكى از خود به يادگار مى گذارند، و نه فرزند صالحى، آنها زحمتكشان خسته و بينوايند، و چه تعبير رسائى است جمله «عاملة ناصبة» در حق آنان.
 (آيه 4)- «و (سر انجام اين زحمتكشان خسته و بيهوده گر) در آتش سوزان وارد مى گردند» و با آن مى سوزند (تَصْلى  ناراً حامِيَةً).
 (آيه 5)- ولى مجازات آنها به همين جا ختم نمى گردد، بلكه هنگامى كه بر اثر حرارت آتش تشنه مى شوند؛ «از چشمه اى بسيار داغ به آنها مى نوشانند» (تُسْقى  مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ).
در آيه 29 سوره كهف مى خوانيم: «و اگر تقاضاى آب كنند آبى براى آنها مى آورند مانند فلز گداخته كه صورتهايشان را بريان مى كند، چه بد نوشيدنى است و چه بد محل اجتماعى»؟!
 (آيه 6)- و در اين آيه در باره خوراك آنها به هنگامى كه گرسنه مى شوند؛