1 ـ گفتگو در امورى که به انسان مربوط نیست.
2 ـ سخنان زیاد و بیهوده گویى.
3 ـ گفتگو در امور باطل مانند وصف مجالس شراب و قمار و زنان آلوده.
4 ـ جدال و مراء ( خرده گیرى و اعتراض بر دیگران به منظورهاى غلط مانند تحقیر دیگران یا اظهار فضل خود ).
5 ـ خصومت و نزاع و لجاج در کلام.
6 ـ تصنع در سخن و تکلف در سجع و مانند آن.
7 ـ بد زبانى و دشنام.
8 ـ لعن کردن.
9 ـ غنا و اشعار غلط.
10 ـ افراط در مزاح.
11 ـ سخریه و استهزاء.
12 ـ افشاء اسرار دیگران.
13 ـ وعده دروغ.
14 ـ دروغ در گفتار و قسم.
15 ـ غیبت.
16 ـ سخن چینى.
17 ـ نفاق در سخن ( زبان دوگانه داشتن ).
18 ـ مدح بیجا.
19 ـ غفلت از دقایق و لوازم سخن و خطاهایى که از این رهگذر