اینجاست که ضرورت پرورش و توسعه اصل دیگرى به نام « اخلاق » روشن مى شود ، اصلى که همچون امواج نیرومند جاذبه از هر مانعى عبور مى کند و حتى از خلأ مى گذرد و به درون جان آدمى راه پیدا مى کند ، او را زیر و رو کرده و شخصى تازه با صفاتى عالى و آسمانى و به معنى واقعى کلمه ، انسانى مى سازد .
انسانى که در غم و اندوه دیگران شریک است .
انسانى که منافع خود و دیگران را به یک چشم مى بیند .
انسانى که آسایش خود را هرگز در ناراحتى دیگران جستجو نمى کند .
و بالاخره انسانى که افق وسیع دید فکر او سبب مى شود که از مزاحمتها ، تجاوزها ، تنگ نظریها و انتقام جوییها برکنار بماند و با دیگر همنوعان خود یک واحد حقیقى تشکیل دهد که خیر و برکتى در آن وجود داشته باشد .
بله ، باید این اصل یعنى « اخلاق » را زنده کرد . و کتاب حاضر نیز به همین منظور نوشته شده و از منابع غنى و پرمایه اسلامى ریشه گرفته است .
قم ـ حوزه علمیه
ناصر مکارم شیرازى
شوال 1393 / مطابق با آبان 1352